Ήταν ο Λόγος του Σπορά,
Λιβάδι ήταν ο Νους μας,
όπου τους Σπόρους φύτευε
στους δύσκολους καιρούς μας.
Σκορπούσε ο λόγος του Φωτιές
κι οι πυρκαγιές που ανάβαν
καίγαν Ζιζάνια του Νου
που πίσω μας κρατάγαν.
Κι ήταν ο Λόγος Λίπασμα
που κάρπιζε τον Σπόρο,
για να πετύχει ο καθείς
κάποιο μεγάλο Στόχο.
Τον Δρόμο εκείνος έδειχνε
κι αυτό μας προωθούσε,
μ' αν κάποιος είχε Πρόβλημα
περίσσια προσπαθούσε.
Εγίνονταν και "Θαύματα"
όπου αυτός μιλούσε
και ο καθένας νόμιζε
σε Όνειρο πως ζούσε!
Κύρος Αϊβάζης
Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι - για μένα και για όλους.
Ελπίζω να ακολουθώ τα βήματά τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου